Δημοσιεύσεις: Ανακοινώσεις συλλόγου

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

                                    ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ                                                                                                                                
Του Κώστα Βερβερίδη

kververi@yahoo.gr

Η  στήλη που εγκαινιάζεται σήμερα μέσα στις φιλόξενες σελίδες του ΡΕΘΕΜΝΟΥΣ  έχει την πρόθεση να καταπιαστεί με την οικολογία στις πολλές της διαστάσεις .Θεωρητικές , αισθητές, κοινωνικές, πολιτικές ,επίκαιρες ,ανεπίκαιρες, τοπικές, υπερτοπικές και παγκόσμιες ,φανερές,  αθέατες ,γνωστές και άγνωστες. Ο συντάκτης της  είναι ένας απλός πολίτης που με την ιδιότητα του γραφιά θα ψάξει απαντήσεις  σε ερωτήματα που τον απασχολούν ,θα προβάλλει απόψεις που και αυτόν τον ενδιαφέρουν ,θα καταθέσει   προβληματισμούς ,με την ελπίδα ότι θα υπάρξουν αναγνώστες  να διαβάσουν, να συμφωνήσουν ,να διαφωνήσουν ,να πληροφορηθούν και να πληροφορήσουν.

Η     αρχή θα γίνει με την ανίχνευση του τι είναι η οικολογία και θα ακολουθήσει το τι είναι η πολιτική οικολογία  . 

                                                                                                                               «H Οικολογία αποτελεί κλάδο των Φυσικών Επιστημών. Είναι η μελέτη του μεγέθους και της διάδοσης των πληθυσμών των ζώντων οργανισμών, καθώς και του τρόπου με τον οποίο οι ιδιότητες αυτές επηρεάζονται από την αλληλεπίδραση μεταξύ των οργανισμών και του περιβάλλοντός τους. Το περιβάλλον ενός οργανισμού περιλαμβάνει τόσο τις φυσικές ιδιότητες, όπως το κλίμα και η γεωλογία, όσο και τους υπόλοιπους οργανισμούς που μοιράζονται το ίδιο οικοσύστημα. Ο όρος oekologie δημιουργήθηκε στα 1866 από το Γερμανό βιολόγο Ernst Haeckel, από τις ελληνικές λέξεις οίκοςκαι λόγος και σημαίνει κυριολεκτικά «μελέτη του φυσικού οίκου». Ως επιστήμη, η οικολογία δεν υπαγορεύει ποιές πρακτικές είναι «σωστές» ή «λανθασμένες». Εντούτοις, η διατήρηση της βιοποικιλότητας και άλλοι ανάλογοι οικολογικοί στόχοι αποτελούν την επιστημονική βάση για την έκφραση των στόχων του οικολογικού κινήματος Ως οικοσύστημα μπορεί να οριστεί κάθε τοποθεσία στην οποία υπάρχουν αλληλεπιδράσεις μεταξύ των οργανισμών και του περιβάλλοντος». Ας δούμε τώρα τι είναι το οικοσύστημα και πότε έχουμε οικολογική κρίση .

«Το οικοσύστημα αποτελείται απο δύο τμήματα, το τμήμα της ζωής (ονομάζεται βιοκοινότητα )) και το περιβάλλον στο οποίο υπάρχει αυτή η ζωή (ο βιότοπος). Στο οικοσύστημα, τα είδη συνδέονται και εξαρτώνται μεταξύ τους μέσω τροφικών αλυσίδων, ανταλλάσσοντας ενέργεια και ύλη μεταξύ τους αλλά και με το περιβάλλον στο οποίο ζουν (βλέπε παραγωγοί,καταναλωτές). Σε ένα οικοσύστημα, οι διασυνδέσεις μεταξύ των ειδών σχετίζονται κυρίως με το φαγητό και τον ρόλο τους στην τροφική αλυσίδα. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες οργανισμών:

§                     οι παραγωγοί - τα φυτά, τα οποία φωτοσυνθέτουν

§                     οι καταναλωτές - τα ζώα, που μπορεί να είναι πρωτογενείς καταναλωτές (φυτοφάγα), ή δευτερογενείς ή τριτογενείς καταναλωτές(σαρκοφάγα).

§                     οι αποσυνθέτες (ή αποικοδομητές) - βακτήρια, μανιτάρια οι οποίοι μετατρέπουν την οργανική ύλη σε ανόργανη για να ξαναχρησιμοποιηθεί απο τις προηγούμενες κατηγορίες.

Αυτές οι σχέσεις σχηματίζουν αλληλουχίες, στις οποίες ο κάθε οργανισμός καταναλώνει τον προηγούμενο και καταναλώνεται από τον επόμενο, στις λεγόμενες τροφικές αλυσίδες ή τροφικό δίκτυο.   

                                                                Οικολογική κρίση

Γενικά, μια οικολογική κρίση συμβαίνει όταν το περιβάλλον της ζωής ενός είδους ή ενός πληθυσμού αναπτύσσεται με έναν δυσμενή τρόπο για την επιβίωση του.

Αυτό ίσως να οφείλεται στην υποβάθμιση της ποιότητας του περιβάλλοντος σε σχέση με τις ανάγκες του είδους, μετά από μία αλλαγή (για παράδειγμα, αύξηση της θερμοκρασίας, λιγότερες βροχοπτώσεις).
Αυτό σημαίνει οτι το περιβάλλον γίνεται δυσμενές για την επιβίωση ενός είδους (ή πληθυσμού) οφειλόμενο στη αυξανόμενη πίεση που προκαλείται από τη δράση των αρπακτικών ειδών (για παράδειγμα η υπεραλίευση). Τέλος, είναι πιθανό η κατάσταση να αποβαίνει εις βάρος της ποιότητας ζωής του είδους (ή του πληθυσμού) λόγω της αύξησης των μελών του (υπερπληθυσμός).

Οι οικολογικές κρίσεις μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο οξείς, με τη διάρκειά τους να κυμαίνεται μεταξύ λίγων μηνών και μερικών εκατομμυρίων ετών. Επίσης η προέλευσή τους μπορεί να είναι φυσική ή ανθρώπινη. Μπορεί να έχουν σχέση με ένα μοναδικό είδος ή, αντιθέτως, με ένα μεγαλύτερο αριθμό ειδών. Τέλος, μια οικολογική κρίση μπορεί να είναι τοπικής εμβέλειας (όπως η διαρροή πετρελαίου) ή παγκόσμιας, (όπως η άνοδος της στάθμης του νερού που σχετίζεται με την πλανητική υπερθέρμανση).

Μερικά συνηθισμένα παραδείγματα οικολογικών κρίσεων είναι:

§                     Η πλανητική υπερθέρμανση που σχετίζεται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η υπερθέρμανση θα μπορούσε να προκαλέσει πλημμύρες στα Ασιατικά δέλτα (δημιουργία οικολογικώνπροσφύγων),πολλαπλασιασμό των ακραίων καιρικών φαινομένων και αλλαγές στη φύση και την ποσότητα των τροφικών πόρων .

§                     Η τρύπα του όζοντος

§                     Η αποψίλωση και η ερημοποίηση, με αφανισμό πολλών ειδών.

§                     Η πυρηνική καταστροφή στο Τσέρνομπιλ το 1986 προκάλεσε το θάνατο πολλών ανθρώπων και ζώων από καρκίνο και δημιούργησε μεταλλάξεις σε επίσης μεγάλο αριθμό ανθρώπων και ζώων.» Για την αντιμετώπιση της οικολογικής κρίσης αρχίζουν να υψώνονται διάφορες φωνές, να ιδρύονται οικολογικές οργανώσεις και οικολογικά κόμματα και να λαμβάνονται κάποια μέτρα για την προστασία της φύσης όπως είναι η ανακύκλωση και ο βιολογικός καθαρισμός λυμάτων, οι καθαρές πηγές ενέργειας, η βιολογική γεωργία ,οι μαζικές δημόσιες συγκοινωνίες, οι εναλλακτικές μετακινήσεις στις πόλεις με ποδήλατο και με τα πόδια, η προσπάθεια αλλαγής του τρόπου κατανάλωσης και χρησιμοποίησης των φυσικών αγαθών όπως το νερό.                                Πηγές: Βικιπαίδεια (ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια) 11-2009